Raz do roku wielkie święto

Dzień Matki. Ten jeden dzień w roku, kiedy działa prośba „chociaż dzisiaj zrób to, o co cię proszę, bez jęczenia!”, a media od prawa do lewa szeroko rozpisują się o macierzyństwie.

(O nie, co ja piszę! O matkach trąbi się w mediach za każdym razem, gdy dziecku stanie się krzywda.)

Tegoroczny Dzień Matki spędziłam jak zwykle między odrabianiem lekcji a gotowaniem obiadu, wieszając pranie, zmieniając pieluchy, odpowiadając na tysiące pytań zaczynających się od „Mamooo, a czy...”, targając siaty i raźno wymachując żelazkiem*, nie zdążyłam więc przeczytać wszystkich artykułów o tematyce macierzyńskiej, które ukazały się tego dnia w gazetach i w Internecie. Tzw. chwilę dla siebie mam w okolicach godz. 22.00, ale wtedy mój mózg jakoś słabo przyswaja („Ach, czym ty jesteś taka zmęczona...”), stąd mam co czytać przez kolejne noce (i dnie). Ba! Nawet ten tekst publikuję trzy dni po!

W „Gościu Niedzielnym” ukazał się wywiad z Małgorzatą Terlikowską (całkiem sympatyczny, choć zaczynający się od osłabiającego pytania, czy jej najmłodsza córeczka „była prztyczkiem zadanym w nos feministkom”...), na wp.pl rozmowa z Agnieszką Stein, która radzi, jak przeskakiwać kłody rzucane pod nogi matek, na tokfm.pl wywiad z Agnieszką Graff, w feminotece świetny tekst Elżbiety Korolczuk o miejscu macierzyństwa w feminizmie, a w „Newsweeku” artykuł „Idealne i wściekłe”. Co prawda w „Newsweeku” nie ma ani słowa o Macierzyństwie bez lukru (za to jest kilka słów od jednej z naszych Autorek - Matki Sanepid), ale dobrze wiemy, że byłyśmy jednymi z pierwszych, które głośno powiedziały, że bycie matką nie jest różowe i słodkie jak na okładce kolorowego pisma. Ostatnio dużo dzieje się w kwestii macierzyństwa w nurcie feministycznym – z uwagą czytam teksty i śledzę wypowiedzi Agnieszki Graff, które bardzo do mnie przemawiają i w których odnajduję również moje refleksje (choć luksus snucia refleksji mam mocno ograniczony czasowo).

Cieszę się z tego, że o macierzyństwie pisze się dużo i w różny sposób. Jest to taki kocioł emocji i wyzwań, że mieszczą się w nim wszelkie skrajności, od euforii po czarną rozpacz, od bezgranicznej miłości po chęć ukręcenia łba u samej dupy, od dumy i szczęścia po głęboki wstyd, od śpiewania czułych kołysanek po darcie się na dzieci aż do ochrypnięcia.

O tym wszystkim piszemy w naszej antologii, w trzech kolejnych tomach, które warto mieć i warto czytać nie tylko w Dniu Matki.

I tak, to była reklama. Bo to wszystko dla Mikołajka.
__________________________________________

*tak, wiem, prasowanie to przeżytek i najwyższy czas wyzwolić się z drobnomieszczańskich okowów albo delegować ten obowiązek, ale, wyobraźcie sobie, bardzo lubię prasować, widok równo ułożonych stosików odzieży daje mi poczucie spełnienia**

**tak, wiem, powinnam znaleźć sobie jakieś hobby i prawdziwy cel w życiu.